Sprawa dla aspirującego kata to oryginalna mieszanka absurdu, czarnego humoru, symboli, satyry, ironii i groteski. Lemuel Gulliver trafia do tajemniczego regionu Balnibarbi, którego stolica Laputa od wieków unosi się w powietrzu, a Balnibarbarzyńcy o tym nie wiedzą.
Guliwer dociera do Laputy przez długi komin i wraca do Balnibarbi, by powiedzieć wszystkim prawdę. Ale jego objawienie odbiera ideały ludziom. Nie chcą znać prawdy; nie mogą znieść myśli, że żyją w żenującym oszustwie, w żałosnym kłamstwie, w niewoli fałszywego mitu, w odrażającej niewiedzy i ciemności, w nieszczęśliwym i zapomnianym zakątku świata.
Ostatnie słowa Guliwera w filmie brzmią: "Powiedziałem: Słuchaj, Vyskochi, czy zegar się cofa, czy ja śnię? Ale on się sprzeciwia, co ty jeszcze masz, czy nie wystarczy, że słyszysz, jak tyka?". Ten ostatni film genialnego, przedwcześnie zmarłego twórcy spotkał się po premierze z niezrozumieniem normalizatorów i trafił do skarbca...
Szukaj: ""
