Film Jana Procházki i Karela Kachyny z 1970 roku był jednym z tych zakazanych tytułów, które leżały na dnie wyimaginowanego skarbca. Po pierwsze dlatego, że nie wolno było publicznie wypowiadać nazwiska pisarza Jana Procházki, a po drugie dlatego, że film dziwnie zyskiwał na aktualności w miarę upływu czasu. Do dystrybucji trafił dopiero po listopadzie 1989 roku, a w kinach pojawił się w czerwcu 1990 roku. Jest to kameralny dramat psychologiczny z elementami satyry, farsy, slapsticku, filmu kryminalnego, a nawet momentami hitchcockowskiego rozmachu. Nawet wśród prominentów w latach 50. i 60. obowiązywało motto "Ufaj, ale sprawdzaj". Dlatego nawet w willach ministrów i innych wysokich urzędników zainstalowano "uszy" - urządzenia podsłuchowe, za pomocą których Służba Bezpieczeństwa Państwa mogła sprawdzać tych ludzi nawet w ich intymnej prywatności. Wynikiem tego była niepewność, beznadzieja, strach. Wszystko to przeżywa w pełni ministerialny poseł Ludvík i jego żona Anna, znakomicie zagrani przez Radoslava Brzobohatý'ego i Jiřinę Bohdalovą.
Szukaj: ""
